در قراردادهای ملکی چند اصطلاح حقوقی پرکاربرد وجود دارد.
گاهی طرفین قرارداد بسته به توافق و یا شرایط قرارداد از اصطلاحات در نوشتن قرارداد یا درج در قسمت توضیحات استفاده میکنند و بعضا بدون اطلاع از معنی و مفهوم این اصطلاحات یکی را بجای دیگری در قرارداد قید میکنند. در اینجا به اختصار به شرح سه اصطلاح حقوقی در قراردادها می پردازیم.
فسخ ، تفاسخ ، انفساخ
1 - فسخ
برهم زدن و انحلال ارادی قرارداد را فسخ می گویند.یعنی پایان دادن حقوقی به قرار داد به وسیله یکی از دو طرف قرارداد . فسخ قرارداد معمولا از طریق درج و پیش بینی شرطی در قرارداد برای یکی از طرفین یا هر دو آنها ایجاد می شود که اصطلاحا به آن شرط فسخ یا خیار فسخ گفته می شود.
مثلا در قرارداد شرط می شود اگر خریدار در رسیدهای مقرر در قرارداد باقیمانده قیمت معامله را نپردازد فروشنده ظرف مدت ده روز از هر سر رسید حق فسخ معامله را دارد.
2 - تفاسخ
تفاسخ یا اقاله همان رضایت طرفین برای برهم زدن قرارداد است. تفاسخ موجب پایان یافتن معامله ای می شود که بصورت صحیح و قانونی قبلا واقع شده است. وقتی اقاله صورت می گیرد ،تعهدات ناشی از قرارداد ساقط می شود و طبق مفاد اقاله یا تفاسخ باید اقدام نمایند. اگر در متن تفاسخ هیچ شرط و شروطی تعیین نشود طرفین باید مبلغ را به همان صورت قبلی مسترد نمایند
نتیجه اینکه تفاسخ برخلاف فسخ نیاز به دو اراده یعنی توافق و رضایت دو طرف قرارداد دارد تا آنرا منحل کنند اما در حق فسخ صرفا با اراده یکی از طرفین واقع می شود حتی اگر طرف دیگر راضی به فسخ نباشد.
3 - انفساخ
گسیخته شدن و برهم خوردن اتوماتیک و خود به خودی یک عقد و قرارداد صحیح را انفساخ یا انحلال می گویند. انفساخ انحلال قهری قرارداد است بدین معنا که قرارداد، بدون نیاز به عمل حقوقی اضافی، خود به خود از بین می‌رود و حق انتخاب برای طرفین یا دادگاه باقی نمی‌ماند. یعنی بدون اراده ی طرفین قرارداد منحل می‌شود. انفساخ گاهی قراردادی است و گاهی به حکم قانون.
مثلا اگر در قرارداد شرط شود اگر یکی از اقساط مبلغ معامله در موعد مقرر پرداخت نشود عقد منفسخ می شود. به محض اینکه وقوع این شرط یعنی عدم پرداخت یکی از اقساط قرارداد خودبخود از بین می رود و منحل می شود.
ولی گاهی انفساخ ناشی از حکم قانون است و اراده طرفین در ان تاثیر ندارد.مثلا پس از معامله قبل از تسلیم مورد معامله مثل یک آپارتمان بواسطه زلزله یا آتش سوزی تخریب و از بین برود در اینجا عقد اتوماتیک از بین می رود.مگر طرفین توافق جدیدی در این خصوص منعقد نمایند که خود یک قرارداد جدید محسوب می شود.
در صورتی که در مورد فسخ ،تفاسخ ،انفساخ در قراردادها نظری دارید در زیر آن را عنوان کنید تا دیگران از آن استفاده کنند بلکه گره گشا باشد . با تشکر